[Don Vito Corleone]

Mam pomysł! Niech "Ray" przedstawi się z imienia i nazwiska. Chyba tylko ja i prawdziwy ray je znamy ;)

[Unu$ual]

Moje opowiadanie: Apokalipsa
Akt I


Epilog
 
06.05.2084

- Bzdury! – mruknął Jack przełączając „U Jarry’ego na herbacie”. – Odkąd Australia wywołała tę III wojnę światową, w telewizji nie leci żaden porządny program publicystyczny!
I tak podburkując szukał interesującego kanału, aż trafił na „New York News”.
- Wreszcie coś mądrego. – powiedział i usadowił się wygodniej w fotelu.
- …tak jak już mówiłam – odrzekła spikerka. – prezydent Francji Adalbert de Toulver stanowczo krytykował angielskiego cesarza Paula Smitha, oskarżając go o beznadziejne i chore „przemienienie” Anglii w Angielskie Cesarstwo Zjednoczone. Trwa między nimi konflikt. Natomiast rosyjski premier Borys Markow oficjalnie zadeklarował, że Rosja nigdy nie zaatakuje Iraku, Iranu i Gruzji, gdyż są to jej sojusznicy. Jak państwo wiedzą III wojna światowa robi się co raz ostrzejsza, więc prosimy… Chwileczkę! Właśnie otrzymaliśmy wiadomość z ostatniej chwili! Zaraz przeniesiemy szanownych państwa do George’a, który zauważył właśnie interesujące pojazdy.
Tuż po tych słowach biuro informacyjne zniknęło, a zamiast niego pojawił się młody mężczyzna stojący na schodach wejściowych do Białego Domu.
- Dziękuję, Kate! Jak widzicie zbliżają się do nas trzy myśliwce z zieloną gwiazdą w białe kropki na grzbiecie. Nie wiemy jeszcze z…
Jack nie słuchał dłużej spikera. Doskonale wiedział z jaką misją przyleciały tu te pojazdy lotnicze. Zielona gwiazda kropkowana na biało oznaczała tylko jedno. Bomby nuklearne. Staruszek wyskoczył jak oparzony z fotela i pobiegł w kierunku podwórza, krzycząc „Chodźcie za mną do schronu! Zaraz tu będzie katastrofa”. Niektórzy z sąsiadów rzeczywiście za nim pobiegli, a inni zostali, podśmiewując się z uciekinierów.
- Gdzie biegniemy, panie Jack? – spytał jeden z młodzieńców.
- Do BigHeartu. Tylko tam eksplozja nas nie dosięgnie.
- Jaka eksplozja… - zaczął drugi wyrostek, ale jego dalsze słowa zagłuszył wielki huk.
- Taka eksplozja! – rzekł Jack, wkazując na grzyb nuklearny w oddali. – To była pierwsza bomba, która dosięga zaledwie 2 km. Druga zmiecie z powierzchni ziemi całą Amerykę, a trzecia pozostałe kontynenty.
Po tym słowie staruszek skręcił w lewo i wywarzył wrota od obory. Pospychał na boki wszystkie belki siana, które miał w zasięgu wzroku i uklęknął. Odgarnął ziemię z desek i wreszcie zobaczył dużą pokrywę z napisem „BigHeart”. Wyjął łom ze skrzynki obok i zaczął napierać na BH aż w końcu go otworzył. Rozkazał wszystkim szybko wejść do środka. Na końcu sam wszedł i zaryglował pokrywę. Po długiej chwili uciekinierzy usłyszeli ogromny huk, a po nim drugi. Ziemia zatrzęsła się, a w powietrzu czuć było mocny zapach dymu.
- Przeżyliśmy. – odetchnął z ulgą Jack. – Teraz musimy w podziemiach ponownie zbudować sobie miasta aby jakoś żyć.
Nikt się nie odezwał. Wszyscy milczeli oszołomieni nieszczęściem, które przeżyli.
- I lepiej niech nikt nie opuszcza BigHeartu. Nigdy nie wiadomo kogo albo raczej co tam zastaniemy…

Co o tym myślicie?

[Kostek]

Nudzi mi się, to zjadę.

[musialmati]

[Kostek]

A idź ty, wyrywaczu z kontekstu behawioralnego :p

[musialmati]

Barbarzyńca
Barbarzyńca był kozakiem,
wraz z Rayem cwaniakiem
pokonał szefa zła
raz-dwa.
Mimo, że swą zbroję umacniał,
szefa zła pokonać nie umiał.
Na szczęście przybył Ray i stwierdził:
"F67TF67DRFDS75E45"
no i bęc!
Szef zła pokonany,
dobro jak zwykle zbiera pochwały,
bo dobro zawsze wygrywa,
nawet gdy po jego stronie krwawiących przybywa.

[Kostek]

Trochę się nie rymuje, właściwie to wcale, ale poza tym ok.
:P

[musialmati]

Zdradze wam cos. Tworze twor literacki opowiadajacy o bandytach (cos w stylu GTA, tyle, ze wersja ksiazkowa). Glownymi zalozeniami w tym utworze sa:
-humor
-nawiazania do prawdziwych zdarzen postaci (w tym z naszego forum)
-fabula, w ktorej mierze ciagu bedzie mozna sie dowiedziec coraz wiecej o bohaterach, swiecie przedstawionym, motywach dzialania itd.
Poczatek przedstawie juz niebawem (to znaczy wtedy, gdy moj komputer bedzie elegancko dzialal). Wyczekujcie! :D

[musialmati]

Dobra, zaryzykowalem wybuch komputera i pozar u mnie na chacie tylko po to, zeby wam pokazac pierwsza strone. Bo juz zbyt dlugo sie marnuje. Milego czytania.

Tim wraz z Kate byli już pod samą chatą Simona. Kate zaparkowała na parkingu pobliskiego supermarketu. Oboje wysiedli.
- Hej, Timmy, dziś są twoje urodziny. Łap. – Kate podała koledze chustkę – Zwiąż ją wokół głowy. No, zasłoń se ją oczy.
- Po kuja...? – spytał zaciekawiony Tim.
- No, mam dla ciebie niespodziankę. Dajesz, dajesz.
Dyroom obwiązał chustą głowę. Kate zaprowadziła go nad rzekę. Nad sam brzeg.
- Dobra, zdejmuj. Tadam!
- Rzeka. Super. Możemy już iść?
Kate nagłym, mocnym pchnięciem spowodowała spadek Tima w dół do rzeki.
- O ty matkoje2bco! – krzyknął Tim spadając.
Tim spadł do wody. Kate poszła do Simona, który mieszkał nieopodal skarpy. Gdy doszła, zapukała do drzwi. Nikt nie otworzył. Zapukała jeszcze raz. I dupa. Wpadła na dość ryzykowny pomysł zadzwonienia dzwonkiem do drzwi. A jeśli Simon śpi? Kate będzie miała przypał, że go obudziła. Ale zaryzykowała.
- Siemano, KT. – powiedział Simon otwierając drzwi – Co jest?
- No miałam wpaść dzisiaj.
- A, tatatata. A Tim?
- Zachorował. Leży sobie u siebie.
- Na dnie oceanu? Chachacha! – zażartował Simon.
- Ech, ty B-stylerze... Coś ciekawego w pracy?
- A gówno ciekawego. OK., słuchaj, jest taka sprawa...
Nagle usłyszeli dźwięki radiowozu. Coraz głośniej i głośniej. Luknęli przez okno i zobaczyli trójkę policjantów przed domem.
- Wyłaź, białasie! – krzyknął jeden z nich – z rękoma na głowie!
- Szit... kutwa, uciekamy motorem.
- Hah, masz motor? Kupiłeś?
- Hehe, nie, no co ty. Dawaj, nie ma czasu.
Poszli do garażu, wsiedli na motocykl, Simon otworzył drzwi pilotem i wyjechali.
- Ciekawe, gdzie teraz zwiejemy. Jesteś pojemany! Skąd w ogóle masz to cudo?
- Zajemałem temu profesorkowi Bonesowi z uniwerka. Ten, co gra w amatorskiej drużynie w kosza.
- Ej, spyliliśmy im. Zawieziesz mnie na chaja?
- Taa... Ale teraz ja muszę się gdzieś ukryć. Pojadę do Tima, schowam się u niego.
- Aaaa w sumie to ja też się chyba gdzieś przeniosę. Chyba wyjadę z miasta na jakiś czas, jeszcze nie wiem gdzie. O, dzięki, dzięki. Na razie.
- Sea yeah. Jutro po ciebie wpadnę. Em, w każdym razie postaram się. No, nara.
Kate zsiadła z motoru i poszła do domu. Simon pojechał w stronę domu Tima, gdy prawie dojechał, spotkał go pod jego chatą.
- Eej, yo, Timmy! Słuchaj, gliny węszyły pod moją chatą, przenocujesz mnie...? To znaczy... na kilka dni. Okej? W ogóle co z tobą? Co ty taki spocony?
- Mule, nie jestem spocony, tylko mokry. Nie przenocuję cię, bo Kate zrobiła mi numer i zrzuciła mnie do rzeki. Przy okazji zajemała mi klucze od domu. JA PITOLĘ! Co za debilka!
- Masz kasę? Chodźmy do hotelu... Kutwa...
- Nie mam. Nic nie mam! Jestem jechanym nikim w tym mieście.
- Dobra, dobra, mam forsę, pożyczę ci trochę.
- Teraz jestem zmęczony... Chodźmy do tego hotelu, jutro pojadę po Kate.
- Taa, ja z tobą. Musimy coś załatwić. To znaczy: ja z nią.
Simon z Timem poszli do hotelu.
- Chcielibyśmy dwuosobowy pokój. Na... no, na razie dwie noce, najwyżej później przedłużymy se.
- Na nazwisko...? I proszę dowód. – powiedział recepcjonista.
- Simon Majewsky. – odpowiedział Simon, podając swój dowód osobisty i wraz z Timem poszli do ich pokoju. Po kilku minutach padli ze zmęczenia.

[Kostek]

Ah przecudowne, doceniam kunszt literacki, głębie dialogów, wspaniałe opisy sytuacyjne. Ale, przede wszystkim, za ten cytat:

Cytat:

- Po kuja...? – spytał zaciekawiony Tim.

chciałbym podziękować, bo mnie rozbawił do łez.

[PieRuN]

Opowiadanie może być, ale jeden wątek mi nie pasuję.

[Kostek]

Właśnie, nierealistyczne! Wstydź się, Musiał.

[baczus]

A i zrzucił z mostu, a tam ktoś mieszkał koło skarpy.

[bolger]

Iii tam. Ani Ray, ani Soseki.

Zaciekawiło mnie jedno: kto to B-Styler? :-/

[kijodszczotki]

właśnie miałam pisać, że ta marna stylizacja była... marna.