[musialmati]

[musialmati]

Publika juz nie mogla sie doczekac, wiec kolejna czesc.

Tim zaczął wracać do hotelu. Wskoczył na motocykl, odpalił silnik. Ledwo wjechał na drogę, a już został zatrzymany... przez policję.
- Dzień dobry panu, proszę o prawo jazdy... – powiedział policjant.
Tim niechętnie wyciągnął dokument. Podał gliniarzowi.
- Ale to nie jest prawo na moto... Tim Dyroom?! Ojapitolę.
Przestraszył się, nie wiedział co robić. Myślał, że już leży i kwiczy. Że najbliższe lata spędzi w kiciu. Ale nie, kurna!
- Pamiętasz mnie? To ja, Paul. Z college’u!
- Paul z college’u? Nie pamiętam, nie pamiętam...
- No, Jezu... Z równoległej klasy.
- Oh, fuck. No tak, tak, tak, już wiem. Co u ciebie?
- Kurde, no, kiedyś dobry typ z ciebie był, a teraz taki muł... No, nawet mnie nie pamiętałeś! W każdym razie... A pitolić, nie masz prawa jazdy na motor. Jedź szybko i więcej na to nie wsiadaj, bo przypał czyha. O stary... A, i daj swój numer na komórkę. Zadzwonię i pogadamy. Nawet jak nie chcesz, to musisz mi być wdzięczny za teraz. Papcie.
- Na razie – odpowiedział Tim, podając swój numer telefonu.
Odjechał. Przyjechał do hotelu, od razu w progu powitał go Simon.
- Hej, ej, ej, Tidy, wiesz kto dzwonił?
- No, wiem. – odpowiedział Timmy.
- Skąd? Anyway, dzwoniła Kate. Mówiła, że jest w Cleanington. Nie wiem po jaką cholerę tam pojechała, ale... mówiła, że u niej wszystko w pindeczkę i tak dalej. I że cię przeprasza, że była zdałniona tamtego dnia i cośtam...
- A mam ją we dupie! Pierdzenie w stołek, sranie w banie – wiadomo, że zrobiła to celowo. By the way natrafiłem na psy. Miałem farta, bo to był mój znajomy ze szkoły, a ja nie mam prawa jazdy, wiadomo...
- Dobra, dobra, uspokój ryja, wiem o co chodzi. Jak było u Derka?
- A, spokojny gościu. Jak coś, to wezmę od niego robotę. O, czekaj, ktoś dzwoni, pewnie Paul.
Tim zdecydowanie i silnie wcisnął trapezowy klawisz z rysunkiem zielonej słuchawki telefonicznej, umieszczony na klawiaturze swojego telefonu komórkowego.
- Co, jaki Paul? – zapytał zmieszany Simon.
- Sraki, zamknij dupencję. Słucham? O, Derek. Co jest? Skąd w ogóle masz mój numer?
- Simon mi dał. Mam dla ciebie zadanie. Przyjedź do mnie, wiesz gdzie. Powiem ci WTF i całą resztę.
- Simon...? Okej, na razie.
Tim schował komórkę do kieszeni.
- Dupencję? Co ty w ogóle pindzisz, co to jest?
- Koksie, ty mi lepiej powiedz skąd masz mój numer na komórę. – oburzył się Tim.
- Koksie...? Pojemało cię? A idź ty. Dobra, idę przedłużyć pokój. Ile tu jeszcze posiedzimy?
- A kuj wie, daj na tydzień.
Simon wyszedł z pokoju, do recepcji.
- Słucham pana? – powiedział recepcjonista.
- Ym, chciałbym przedłużyć pokój o tydzień. Numer 115.
- Proszę o dowód.... Dziękuję, do widzenia.

[Raymaniac]

Z innej beczki, znowu grzebiąc w starociach znalazłem prace tworzone dla ś.p. Rayman Poland. Uprzedzajac pytania, tak, kiedyś to mi sie wydawało śmieszne ;]
http://img21.imageshack.us/gal.php?g=wojtek12.jpg

[musialmati]

To z Lechem jest fajne... bo Globox ma fajny ryj :D A w ogole to...


Rano, gdy Simon jeszcze spał, Tim podążył do sklepu Derka. Poszedł do jego biura, ten akurat grał na konsoli.
- Frajerze! Kutwa, dawaj, dawaj, dawaj, kurna, dawaaaaaaaj! Jest, kurrrrrrrrrrna! O, cześć Tim. Sorry, widzisz, nowa konsola w sklepie. Musiałem wypróbować. Chcesz pograć? Odnetnin PE, zajemisty wypas.
- Nie, nie, dzięki. Mówiłeś, że cośtam mam zrobić... co to?
- Słuchaj uważnie. Jest taki handlarz tytoniem. Na stacji benzynowej przy dworcu go znajdziesz. Będzie ubrany na szaro-buro. Rozpoznasz. Kup od niego... hmm... 300 gramów tabaki. On ma najlepszą w mieście. Jest najlepsza jazda. Weź sobie trochę, jak będziesz chciał! – powiedział ucieszony Derek.
- Okej, człowieku. Ale nie, nie biorę nawet takich lekkich gówien. Buźka.
- Jak tam se chcesz, hehe.
Tim wyszedł z MediaSchopu i chwilę potem zadzwonił mu telefon. Odebrał!
- Ta, słucham?
- Yo, tu Paul! Musimy się spotkać. Masz dziś czas?
- No mam. To znaczy: teraz nie, no ale po dwunastej będę wolny.
- Spotkajmy się o piętnastej w Soft Rock Cafe. Wiesz gdzie to?
- Dam radę, a teraz na razie, muszę kończyć.
- Pa...

II – „Towar”
Tim poszedł na przystanek autobusowy. Wsiadł do jakiegoś, wysiadł na dworcu, co było dość oczywiste. Podszedł trochę i był już na stacji benzynowej.
- Ale gówno, pewnie nawet wszystkie szczury stąd uciekły. Ale jemie kujem...! – pomyślał Timmy – O, to chyba ten diler.
Podszedł do niego.
- Pan sprzedaje tabakę?
- A chcesz? Mam jej nieco.
- 300 gram potrzebuję. Nie ma problemu, no nie?
- Ymmm... nie całkiem.
- Jest jakiś kłopot?
- Tak, jest jakiś kłopot... Właściwie to gówno, a nie kłopot. Nie no, chodzi o to, że mam tylko paczkę ćwierćkilogramową. No, i to jedyne, co mogę zaoferować.
- Dobra gościu, dawaj. BTW ile to kosztuje?
- No 100 dolarów.
- 100 dolców?! Shit, to musi być naprawdę przejemista jakość. E, no dobra. Dawaj, panie.
Obaj wykonali transakcję. Pożegnali się, a Tim powrócił do biura Derka.
- Mam twoją kokainkę! – oznajmił Dyroom.
- Pajacu, tabakę. Dawaj.
- Chwytaj. O, cześć Simon, co tu robisz? A, Derek, gościu miał tylko 250 gram, więc sorry, ale nie mogłem nic zrobić właściwie. Drogie gówno, no ale dobra.
- Spooko, podaj swój numer konta. Przeleję ci kasę. – zaproponował Key.
Tim rozpoczął deklamację ciągu cyfr.
- Tidy, idioto. – przerwał Simon – po pierwsze: jestem tu, bo wyszedłeś w nocy, nic nie powiedziałeś, pojechałem cię szukać. Wiesz jak jest – niby jesteś niegroźny w tym mieście, ale myślałem, że cię zgarnęli – znając cię... Po drugie! Podajesz mu numer konta. Znasz gościa dopiero drugi dzień. Poza tym to mój znajomy, więc mu ufasz. Ale słuchaj. Teraz są takie technologie, że może ci się facet włamać znając sam numer. A ten koks to dyrektor sklepu elektronicznego, więc chyba byś się nie zdziwił, jakby miał znajomości. Czyż nie? Oczywiście bez urazy, Derek.
- Może ci to nie przyszło do głowy, ale na moim koncie nie ma zupełnie nic. Puste, debilu! – odpowiedział Tim.
- No w sumie tak. Sorry, jestem trochę zjemany. Ale wiesz, muszę o ciebie dbać, bo jesteś taką małą ciotą w gangsterskim świecie.
- A weź spindalaj.
Tim podał swój numer konta bankowego od nowa.
- No, kasa już wysłana. 400 dolarów, liczę, że ci pasi.
- No jasne, jasne. Przez neta wysłałeś? Kozak... Kurna, ty to jesteś bogaty.
- Człowieku, dzisiaj każdy ma internet! Może to po prostu ty jesteś biedny?
- No, można tak powiedzieć. Dobra, lecimy Simon, no nie?
- Tak, tak. Idziemy. – powiedział Simon.
- Cześć, na razie. – pożegnał się Tim z Derkiem.

[PieRuN]

Z tych ''raymanowych twórczości" najlepsze było to z zapoznawaniem się.

[Kostek]

Nie zgodzę się, słowiki roxor :P

[musialmati]

Zapomnialem dodawac ;p

Kumple wyszli ze sklepu, wsiedli na motor.
- Podwieziesz mnie do Soft Rock Cafe? – spytał Timmy.
- Ta, okej. Już wyrwałeś jakiegoś chłopca? Hehehe. – Simon zaoponował B-stylem.
- Ta, kolegę ze szkoły. W ogóle... ty masz prawo jazdy na motor?
- A czy twój stary myje gary? Chachachachacha!
- Wal się; widzę, że masz fazę, a nie chce mi się słuchać twoich gównianych B-stylów.
Dojechali do kawiarni.
- Będę w domu o piętnastej, nie martw się o mnie, mamo! – zawołał Tim.
- Sam masz gówniane żarty.
Tim zszedł z motoru; wchodząc do kawiarenki – spotkał Paula. Tak przy wejściu.
- Hej, Tidy!
- No witaj, panie... Właściwie po co mnie wzywałeś?
- Spokojnie, spokojnie. Tak tylko chciałem się dowiedzieć jak życie, bo to dość ciekawe. Rozumiesz?
- No, dobra. Więc? Dalej grasz na basie?
- O, ba. Gram w zespole, The Coxes. Może kojarzysz. Z koncertów to ja robię więcej kasy, niż z tej roboty w policji. Ogólnie fajnie mi się żyje. A ty gdzie pracujesz? Masz żonę czy coś?
- Ja... no... e, nieważne, nieciekawa robota. Tylko latanie z jednego miejsca do drugiego. Nieważne, nieważne. Nie mam żony, mieszkam w hotelu, bo ten...
- No?
- No, nieważne! Kurde, jesteś z policji, nie mogę ci nic powiedzieć, bo będziesz miał na mnie wtykę... kiedyś.
- No dawaj...
- Nie, kurna. Daj spokój. Co z tym zespołem? Jazz, rock, blues, disco, techno? Pop, trance, metal, a może reggae?
- Funk rock, wzorujemy się na... E, jakiej muzyki słuchasz?
- W sumie... rock, alternatywę, takie tam. No, mów dalej, funk rock też jest bardzo OK.
- Gramy jak OWST. Może znasz. Koncertujemy trochę, nagraliśmy jedną płytę. Niezbyt się sprzedawała, ale w necie radziła se... w miarę. No, dużo ludzi tego słuchało. Gramy raczej w klubach. Jakbyś chciał, to dam ci bilet, za free.
- Yyyy, nie kojarzę tego OW-cośtam. Może kiedyśtam zadzwonię, czy coś.
- Orange Warm Soft Tomatoes. OWST. Dobra, znikam.
Tim razem z Paulem ubrali się, pożegnali, każdy odszedł w swoją stronę. Tim, gdy wrócił do hotelu, od razu został zasypany pytaniami przez Simona.
- I jak?
- Co „jak”?
- No jak tam z tym Paulem?
- A! On mnie chyba lubi mocno, mnie tam trochę wkurzał... Jest w porządku, ale wiesz: jakby ktoś spisywał całe moje życie... znałby wszystkie moje rozmowy... to wiesz! Zanudziłby czytelników jakimś nudnym dialogiem na pół strony. Ale w każdym razie – on gra w jakimś rockowym zespole, The Coxes. Jakbyś był zainteresowany, to mogę ci załatwić darmowy bilet.
- E tam, przecież wiesz, że nie słucham muzyki.
I wtedy zadzwonił telefon... Tak, telefon Tima! Komórkowy! A on odebrał. Tradycyjnie. Klasyka...!
- Ta? – odebrał Tim
- Tu Kate. Sorry, że tak cię wrzuciłam, nie wiem co we mnie wstąpiło... Ale to było złe... Przykro mi.
- Wal się, nie rób cyrków.
Tim się rozłączył.
- Kto to? – zaciekawił się Simon.
- Kate... Nie ufaj jej. Zniszczymy ją.
- Eee, ale nic mi nie zrobiła. Sam sobie ją załatwiaj, a ja w tym czasie załatwię SIĘ! Hehe. Na kiblu, oczywiście, hehehe.
- Spokojnie, OK, więc sam jej zajemię, a ty nic jej nie mów. Mam nadzieję, że nie będzie ci smutno.
- No stary... szczerze mówiąc: będzie.
- Ssij.

[kijodszczotki]

Tim to gej?

[Wielokropek]

Hahaha, The Coxes xD

[musialmati]

[baczus]

Ej, a załatwia się chyba nie na kiblu tylko w ;p
A i hahaha pisze się przez h, bo przez ch to jest taki taniec.

[PieRuN]

Czy jeśli napisałbym własne opowiadanie o Batmanie i spółce, a potem opublikował je tutaj, to pogwałciłbym jakieś prawa autorskie?

[bolger]

Chyba tak, ale nikt nie nakabluje DC Comics ;-)

[kijodszczotki]

ja nakabluję.

[musialmati]

Czyli lepiej nie robic nic z tym Batmanem.